|
|
| De
Moord op Pim Fortuyn |
|
|
| Wie
heeft Pim Fortuyn vermoord. Artikel geplaatst op het web op 12 mei 2002. |
TERUG naar Nieuws en Meningen 2016-2017-2018
TERUG naar Nieuws en Meningen 2019
TERUG naar Nieuw en Meningen 2020
| Wie heeft Pim Fortuyn vermoord? Hij
is niet door een Marokkaan of Marokkaanse Nederlander vermoord. Want dan was er
een "burgeroorlog" ontstaan. Scenario Nee, voor een geslaagde aanslag heb je kennelijk iemand nodig die deel uitmaakt van een zeer kleine, marginale groep, die niets met grote partijen, met overheden te maken heeft. In dit geval - zo wordt beweerd - maakt hij deel uit van de groep van radikale milieu-activisten. Of de mogelijke dader uit eigener beweging handelde, of dat hij namens deze kleine groep handelde of als instrument werd gebruikt door weer een andere, onzichtbare, grote groep die wilde voorkomen dat Nederland een pleefiguur zou slaan (zoals Frits Bolkestein fulmineerde), is nog niet duidelijk en de vrees bestaat dat het nooit duidelijk zal worden. Een politieke moord wordt altijd gepleegd door een eenling volgens een vooropgezet scenario zonder dat we weten welke belangengroep erachter steekt. De opzet is altijd dat verbanden niet mogen blijken en dat de sporen snel uitgewist moeten worden, zodat de gang van zaken nooit duidelijk wordt. Een politieke moord wordt nooit gepleegd door een grote groep die zich zichtbaar manifesteert. Als de mogelijke dader te lang blijft zwijgen, dood in zijn cel gevonden wordt of wanneer hij jaren in voorarrest blijft zonder dat er een proces gevoerd wordt, dan moeten we ons echt zorgen maken. Hoe is Pim Fortuyn vermoord? Met
pistoolschoten in hoofd, hals en rug. Op het mediaterrein in Hilversum waar microfoons
en camera's standby staan. Ook bewakingscamera's waarvan de beelden voor latere
controle op tape worden vastgelegd! Waar zijn die beelden gebleven. Waarom werden
die niet en nooit vertoond? Hij
is vermoord door een professionele schutter die in zijn diensttijd in
het leger wapens heeft leren hanteren. Of hij heeft jaren kunnen oefenen
als lid van een schietvereniging. Of hij heeft zich op eigen houtje het
metier eigen gemaakt. Alleen
een professional weet hoe en waarop te richten en weet van te voren -
uit ervaring - wat het resultaat zal zijn. Wanneer werd Fortuyn vermoord? Op 6 mei 2002. 9 dagen voor de Tweede Kamer verkiezingen, op de dag dat de peilingen aangaven dat zijn lijst wel 35 zetels in de wacht zou kunnen slepen en misschien nog wel meer. Drugs Jim Janssen van Raaij - die oorspronkelijk lid van het CDA was maar toendertijd tot de LPF was toegetreden - beweerde in verschillende radio- en tv-uitzendingen dat er hoog op het dak tegenover de plaats waar Pim Fortuyn en Volkert van de Graaf zich bevonden, een schutter met de Turkse nationaliteit stond die een tweede en mogelijk een derde schot loste waardoor Fortuyn uiteindelijk gedood werd. De schutter maakte deel uit van de Turkse drugs-maffia die bij een rol van Fortuyn in een nieuw te vormen regering in het geheel niet gebaad was. (Deze paragraaf toegevoegd medio 2002). Zie Collectie Pim Fortuyn Audio No. 40.) Tijdstip Op welk tijdstip werd hij vermoord? Niet om 3 uur in de nacht. Niet om 8 uur 's morgens. Nee, aan het eind van de werkdag, tijdens het 6 uur journaal zodat het bericht al in de vooravond in het nieuws meegenomen kan worden en er nog een hele avond beschikbaar is om alles breed uit te meten en een maximum aan impact in de samenleving bereikt kan worden. Bij dat scenario hoort ook dat de dader niet onvindbaar is. Hij moet zichtbaar zijn. (Want dat lijkt vooropgezet te zijn in het moorddadige plan.) Waarom? Omdat er anders - bij afwezigheid van een dader - onrust ontstaat en er mogelijk door anderen aanslagen kunnen worden gepleegd tegen politici van de gevestigde orde of tegen journalisten. Dus wordt de mogelijke dader niet ver van het "Tatort" gearresteerd en de fotograaf van de Gooi en Eemlander kiekt hem terwijl een politieman z'n knie in de nek van de man heeft gelegd. Toch mogen we niets weten. In het scenario past dat de dader zwijgt. Hoe kon die moord plaats vinden?
Moord is de
uiterste "maatregel" als alle andere maatregelen (zoals intimidatie
en zwart maken) om de tegenstander of ongewenst element te bestrijden, uiteindelijk
geen effect hebben. De campagne die tegen Fortuyn werd gevoerd en culmineerde
in de moord, had zelfs het tegenovergestelde tot gevolg. Zo gezien is de moord
de apotheose van de hecktische en door alle partijen nerveus gevoerde verkiezingscampagne
die in september 2001 begon. In het geval dat de moord helemaal op zich staat - niets met het landsbelang van doen heeft - en door een eenling op eigen houtje en niet in opdracht of in samenwerking met leger en veiligheidsdienst werd gepleegd, in dat geval kan diegene aangemoedigd zijn door de omgeving of door een klimaat dat de juistheid van de moord steeds weer bevestigt. Een dergelijk klimaat is geschapen door politici en media waardoor de voltrekking van dit vonnis gemakkelijk(-er) plaats kan vinden. Mede door dat klimaat kan de moordenaar gesterkt worden in zijn overtuiging dat het noodzakelijk is om het plan ten uitvoer te brengen. Maar ook als de moordenaar in opdracht zijn daad uitvoert, helpt de demonisering, want die versluiert de werkelijke achtergrond. Stemming maken tegen Fortuyn De komst van Pim Fortuyn ging met een grote knal gepaard: de lancering van zijn boek "De Puinhopen Van Acht Jaar Paars". Wie niet met een daverende knal zijn intrede maakt wordt niet opgemerkt. Zijn kritiek was ten dele gerechtvaardigd. Voor een deel onterecht. En dat riep een grote weerstand op, bij de zichtbare en de onzichtbare macht. Zichtbaar bracht het een daverende reaktie teweeg bij politici en journalisten. Die hebben fel gereageerd en ze hebben een beeld van Fortuyn helpen creëren dat incorrect was. Veel journalisten hebben zich opgeworpen als verdedigers van de zittende macht. Moedwillig hebben ze halve waarheden verteld, uitspraken uit de kontekst gehaald, uitspraken niet gehoord of bewust niet gerelateerd aan eerdere statements en ze hebben denigrerend en kleinerend over Fortuyn gesproken. Nog nooit is er in Nederland op zo'n onzuivere en onwaardige manier campagne gevoerd. De journalisten hebben zich vaak onprofessioneel gedragen. Vooral in programma's van de publieke omroep (zoals de NPS rubrieken NOVA, Den Haag Vandaag en Buitenhof) wordt door journalisten verschillende malen onprofessioneel geinterviewd en becommentariëerd. De gevestigde politiek en de gevestigde journalistiek zijn in hun totaliteit over Pim Fortuyn's ideeën heengevallen en hebben fel gereageerd. De stemmingmakerij doen de journalisten in enkele gevallen samen met politici, die ongewild maar soms ook gewild meedoen. Thom de Graaf refereert aan Anne Frank. De minister-president waarschuwt voor het gevaar dat Pim Fortuyn voor Nederland inhoudt. Rosenmöller zegt dat Fortuyn een racist is. U kent zelf wel de tendentieuze berichtgeving van het NOS Journaal en de bevooroordeelde journalistiek van de schrijvende pers, NRC incluis. Hier nog enkele voorbeelden van journalistieke en bestuurlijke onzorgvuldigheid. 6-3-2002 Paul Witteman De nacht van het zogenaamde eerste debat. De gemeenteraadsverkiezingen zijn afgelopen. De Leefbaar-partijen en vooral Leefbaar Rotterdam zijn winnaars. De landelijke partijleiders - met uitzondering van Ad Melkert - zitten aan tafel. Ad Melkert zou later komen want hij kwam uit Noord Nederland. Hij komt binnen en krijgt een microfoon en een zendertje aangeclipt en gaat zitten. Paul
Witteman zit het gesprek voor. In plaats van dat hij de heren welkom heet en voorstelt
dat een ieder 15 seconden krijgt om in 3 zinnen een korte evaluatie van de verkiezingen
te geven zegt hij tegen Ad Melkert: "Meneer Melkert... heeft u meneer Fortuyn
al gefeliciteerd?" of woorden van gelijke strekking. 14-3-2002 Leefbaar Rotterdam In de Rotterdamse raadskamer filmen de tv-ploegen de zogenaamde onderhandelingen tussen PvdA en Leefbaar Rotterdam waarbij niet op een normale manier met elkaar gesproken wordt maar waarbij vooral de PvdA-politicus zeer opgewonden fulmineert om nog maar eens Leefbaar Rotterdam af te doen als een gevaarlijke, ultra rechtse partij. Waarom zien we nu opeens onderhandelingen tussen partijen in een raadsvergadering op deze manier op tv terwijl we dat nooit eerder zagen? Het is kennelijk de bedoeling om aan te tonen dat Leefbaar Rotterdam een gevaar voor de stad is, dat de partij niet deugt en dat de leden niet professioneel kunnen zijn omdat ze geen bestuurlijke ervaring hebben. 16-3-2002
Peter van Ingen en In
Buitenhof verloopt het gesprek tussen Minister Zalm en interviewer Peter van Ingen
volgens de van te voren (zo lijkt het) afgesproken lijn waarbij beweerd moet worden
dat Zalm vindt dat Pim Fortuyn het Nederlandse volk misleidt. Om de bewering te
bekrachtigen vraagt Van Ingen: "Dus U vindt dat Pim Fortuyn het volk bedriegt?"
Minister Zalm lijkt even na te denken, een fraktie van een seconde, vervolgens
reageert hij alsof hij zich plotseling herinnert dat deze vraagstelling in het
voorgesprek afgesproken was. Zalm zegt dan volmondig: "Ik vind het een gevaarlijk
man!" Le Pen en Haider Ook de buitenlandse pers schrijft negatief over Fortuyn en doet zijn ideeën geen recht. Het lijkt erop dat de buitenlandse redakteuren hun collega-journalisten in Nederland geconsulteerd hebben en door hen zijn ingelicht. Hoe kan het anders dat Fortuyn in de buitenlandse pers vergeleken wordt met Le Pen en Haider? Dat moet toch aangegeven zijn? Of zijn de buitenlanders ingelicht door de Nederlandse ambassades die instrukties ontvingen van BZ in Den Haag? 18-3-2002 Gerhard Schröder geïnstrueerd Als op 18-3-2002 Bondskanselier Schröder de Den Uyl Lezing houdt zegt hij dat Nederland dreigt zijn voorbeeldfunktie van tolerante samenleving te verliezen. Waarom is dit het enige fragment van zijn rede dat we in het Journaal van 8 uur te zien krijgen? Wat bedoelt hij? Bedoelt hij het zogenaamde gevaar dat Pim Fortuyn inhoudt? Hij doelt zeker niet op de intolerantie van vooral De Partij van de Arbeid ten opzichte van Pim Fortuyn. Wat bedoelt Schröder? De discussie over het vreemdelingenbeleid is in de Bondsrepubliek al jaren aan de gang en op een intolerante manier. Ook in de BRD worden vluchtelingen uit bijvoorbeeld Afghanistan en Irak regelmatig "abgeschoben" terwijl ze nog steeds gevaar lopen. In Afghanistan kunnen vrouwen nog steeds niet de burka afleggen omdat de mannen niet gewend zijn aan het zien van een vrouwengezicht in het openbaar. Welk recht heeft Schröder als Duitser zich in de Nederlandse verkiezingen te mengen? Door wie is Schroeder ingelicht? Door Nederlandse partijfunktionarissen? Of is de goastwriter van zijn Den Uyl-Lezing op de berichten in de Duitse pers afgegaan? Laat Herr Bundeskanzler niet vergeten dat Edmund Stoiber, leider van de CSU (de christelijke zusterpartij van de CDU) en minister-president van Beieren, 10 keer rechtser is dan Fortuyn. 19-3-2002 Van Kemenade Jos van Kemenade komt in KRO's Ontbijt TV een en ander vertellen over het gevaar dat Pim Fortuyn inhoudt. Van Kemenade sluit zijn betoog af met: "En ik ben écht professor", suggererend dat Fortuyn onterecht de titel van professor draagt, maar vooral wetenschappelijk niks voorstelt. (Het wetenschappelijke karakter van het van Kemenade-onderzoeksrapport dat stelt dat er binnen de Landmacht van geen doofpot sprake was inzake de Sebrenica-affaire laten we buiten beschouwing.) Ook van Kemenade wijst in het tv-programma weer op "het gevaar" dat Fortuyn voor Nederland inhoudt. Ferry Mingelen Nog een voorbeeld. Ferry Mingelen in "Den Haag Vandaag" heeft een gesprek met de lijsttrekker van de VVD Hans Dijkstal. Mingelen en Dijkstal kijken samen naar een videofragment waarin Wiegel een paar belangrijke opmerkingen maakt. Daarna volgt een videofragment waarin Pim Fortuyn (thuis gefilmd) uitlegt dat premier Kok heel handig kan onderhandelen en bereikt wat hij wil als hij daarvoor de tijd heeft, maar dat Kok niet gemakkelijk bereikt wat hij wil wanneer hij snel moet beslissen. Een interessante analyse. Als Fortuyn dat uitlegt springt een hondje op zijn schoot, hij aait het dier zonder uit zijn concentratie te raken en zijn betoog te onderbreken. Het fragment is voorbij en we zien Dijkstal en Mingelen weer in de studio aan tafel zitten. De eerste vraag die Ferry Mingelen aan Dijkstal stelt is: "Meneer Dijkstal, heeft u ook uw hondje meegenomen?" Dijkstal grinnikt een beetje want hij is kennelijk verlegen met de door Ferry Mingelen gestelde vraag die helemaal niet ter zake doet en een ander doel dient. Wat wil Mingelen met die vraag over het schoothondje bewerkstelligen? Felix
Rottenberg, Jort Kelder Felix Rottenberg (op AT5) die anders zo zorgvuldig formuleert, het antwoord van de geinterviewde weegt en op de zwakke plek de vinger legt en de vraag toespitst waardoor de geinterviewde direkter en nauwkeuriger moet gaan antwoorden, Felix Rottenberg zet deze stijl volledig aan de kant en overdondert Fortuyn met vragen die zo snel op elkaar volgen dat beantwoorden praktisch onmogelijk is. De
bedoeling is duidelijk: Fortuyn mag niet antwoorden en meteen vuurt Rottenberg
na drie woorden van Fortuyn de volgende vraag al op hem af. En als hij dat niet
doet, dan doet Jort Kelder van Quote het wel, of de derde ondervrager: Geert Mak.
Fortuyn zei dan: "Wilt u een antwoord?" Kennelijk is de taktiek er op gericht om de opponent, Fortuyn, volledig murw te maken en tot razernij te brengen, wat niet lukt. Dat is drie dagen voor de dood van Fortuyn. Na zijn dood zegt Rottenberg heel vriendelijk: "Een paar dagen geleden hadden we nog een geanimeerde discussie". Fair play kent hij opeens niet meer. Het is alsof agressie en haat zich van velen meester heeft gemaakt. Het zicht lijkt vertroebeld. De funktie, c.q. taak die de journalist zou moeten vervullen: zich onpartijdig opstellen, wordt in veel gevallen geweld aangedaan. Andries Knevel, Frits Barend, Henk van Dorp en Frits Wester Er
zijn enkele uitzonderingen. Een uitzondering is Andries Knevel. Het is opmerkelijk
dat Knevel (die zijn gasten niet altijd laat uitpraten) zich niet bevooroordeeld
ten opzichte van Fortuyn opstelt maar "in alle rust" een gesprek met
hem heeft. Ook valt de alleszins redelijke benadering van de commerciële zenders op. Vooral het RTL 4 Nieuws en het programma Villa BVD met Frits Barend, Henk van Dorp en Frits Wester proberen de zaken zo objectief mogelijk te belichten. De meeste journalisten echter scharen zich aan de zijde van de gevestigde politieke partijen en hebben maar één doel voor ogen: de vernietiging van Pim Fortuyn. Dat doe je eerst door hem als een gevaar te bestempelen en door het verstrekken van verkeerde en irrelevante informatie. Zowel
politici als de journalisten roepen een beeld op dat volstrekt niet strookt met
de werkelijkheid. Met een schone lei Voorts zegt hij al in het begin dat alle mensen van buitenlandse afkomst die nu in het land zijn hier mogen blijven en dat er geen sprake is van uitzetting. In dat licht moet zeker ook zijn uitspraak gezien worden dat die illegalen, die hier al 5 jaar wonen en een baan hebben, Nederlands spreken en geen strafbald hebben, dat die een legale status moeten krijgen. Hij stelt geen onmenselijk voorbeeld zoals Staatssecretaris Schmidt indertijd die het gezin Gümüs na zoveel jaren terugstuurde naar Turkije en het leven van dat gezin volkomen ruineerde. Immigratiestop Fortuyn
wil dat er een immigratiestop zou moeten komen op de toestroom van economische
vluchtelingen. Maar Fortuyn zegt ook dat de werkelijk vervolgden hier binnen mogen
komen en dat de procedures verkort moeten worden. Het is in het belang van de
asylzoeker dat de procedure kort en duidelijk is. Om de zaak beter te kunnen beheersen
moeten er weer grenscontroles plaatsvinden. Frankrijk doet dat al jaren lang.
Maar
zijn belangrijkste punt is dat de integratie sterk bevorderd moet worden. Dat
kan vooral door de ghettovorming tegen te gaan. Dat is niet alleen in het belang
van de Nederlanders, maar zeker en vooral ook in het belang van de allochtone
Nederlanders zelf. De allochtonen willen ook duidelijkheid van de overheid en
velen stemmen op de Lijst Pim Fortuyn omdat die partij voor het eerst de integratie
aanspreekt. Op deze punten heeft Pim Fortuyn direkt zijn grote aanhang verworven. Als hij geleidelijk aan meer van zijn ideeën en inzichten prijsgeeft en praktische aanvullingen maakt, wordt dat door de tegenstanders als "zwalken" gekenschetst. Pragmaticus Fortuyn was de politicus (zo wordt hij eerst na zijn dood door zijn tegenstanders aangeduid) die geen beloftes deed. "Ik beloof niet de files op te lossen. Die zijn niet op te lossen." Terwijl de gevestigde politiek de problemen te lijf wilde gaan met meer geld uit te geven wilde Fortuyn eerst inventariseren, het management verbeteren en dan pas kijken wat er financieel aan schort. In een debat zegt hij: "Meneer Melkert, dat geld hebben we niet", duidend op een mogelijk aanstaand begrotingstekort. Nee, hij bleef praktisch. Betekenis De gevestigde politieke partijen hebben het integratievraagstuk niet altijd praktisch aangepakt omdat het constateren en benoemen van wantoestanden verward wordt met discriminatie. Al jaren lang waren veel Nederlanders het niet met het beleid eens. En dat is nu gebleken. Met Pim Fortuyn kregen veel Nederlanders het gevoel dat Nederland weer van hen was. Het gevolg was dat de gevestigde politiek in de campagnes zogenaamd kritischer werd. In Amsterdam werd een korte samenspraak tussen burgemeester Cohen en Rob Oudkerk op video vastgelegd. Deze laatste sprak over "kut-Marokkanen". Het kwam velen voor alsof deze dialoog speciaal voor de camera in scene was gezet. Daarmee wilde Rob Oudkerk kennelijk duidelijk maken dat hij en zijn partij ook zaken bij de naam durfden te noemen. Je zoekt de oorzaak van de problemen niet bij het gegeven dat het gevoerde integratiebeleid niet optimaal was. Nee, je schuift de schuld op de "kut-Marokkanen". Dat is merkwaardig. Paul Rosenmöller Ook Paul Rosenmöller zag plotseling gevaar. Hij vond dat hij in deze veranderde appreciatie van de situatie omtrent de allochtonen en de autochtonen zich ook kritisch (een paar graden naar rechts) moest opstellen en ontdeed zich op een nogal hypocriete wijze van de heer Rabba. Velen doorzagen de taktiek die inhield dat er pro forma op Rabba gestemd kon worden en velen zagen met walging hoe Rosenmöller klaar stond om Rabba een Amerikaanse "hug" te geven en dat ook deed. Als hij en Groen Links principieel waren geweest (en slim) dan hadden ze ondanks alles juist die Rabba op de lijst gehandhaafd. Ook Leefbaar Nederland bewees klassieke opvattingen er op na te houden. Toen Fortuyn in een interview meldde dat Artikel 1 van de Grondwet - als zou blijken dat het verwarrend werkt - wellicht vervangen moest worden door een haat-artikel zoals in Amerika, toen stonden de Leefbaar Nederlanders op hun achterste benen en Henk Westbroek verklaarde telefonisch meteen in een radiouitzending dat Leefbaar Nederland dat artikel niet wilde afschaffen. Westbroek nam het niet dat het programma van de partij die hij zelf opgericht had zomaar door Fortuyn gewijzigd zou worden. Fortuyn vertrok. Daarna zagen we nog vaak Jan Nagel die spijt als haren op zijn hoofd gehad moet hebben dat Westbroek voor zijn beurt kon spreken en dat men binnen de partij niet flexibeler overlegd had en dat Westbroek's uitspraak niet werd afgezwakt. Wiegel en Balkenende De enige politici die allerlei vernieuwende ideeën op waarde weten te schatten en er oog en oor voor hebben zijn Hans Wiegel en Jan-Peter Balkenende. Wiegel ziet duidelijk dat de tijd is aangebroken voor vernieuwing en voelt enige verwantschap met Fortuyn en enkele van zijn denkbeelden. Jan-Peter Balkenende is zelf een nieuweling en is voor een nieuwe politiek. Het zijn Wiegel en Balkenende die begrijpen waar het uiteindelijk om gaat: openheid en standpunten innemen. Waarom is Pim Fortuyn vermoord? Door het bespreekbaar maken van verschillende problematieken was hij een bedreiging geworden voor de gevestigde orde die zag dat de eigen agenda door een buitenstaander opnieuw geschreven werd, bepaald werd. De gevestigde politiek en de gevestigde journalistiek verloren daardoor de grip op het electoraat, respectievelijk de lezers en de kijkers. Het orde op zaken stellen komt bijna nooit vanuit de eigen gelederen maar moet altijd van buitenaf komen anders slaat het niet aan. Jaren geleden signaleerde Frits Bolkesteijn voor een deel dezelfde problematiek die nu door Fortuyn werd besproken. Bolkestijn kon dat doen omdat de Centrum Democraten praktisch verdwenen waren. Bolkestijn's uitlatingen werden door velen niet gezien als het bespreekbaar maken van de problematiek maar als verkiezingsslogans om stemmen voor de VVD te winnen: kinderen van illegalen mogen geen onderwijs volgen. Velen vonden zijn uitingen onoprecht. Toch kwam er de winst voor de VVD. Nu mocht je zulke zaken zeggen omdat de VVD een gevestigde partij is. Dat er kritiek komt van Fortuyn en zijn aanhang op het reilen en zeilen van de afgelopen regeringen wordt door de huidige machthebbers als beschamend ervaren en de kritiek kan daarom niet geaccepteerd worden. Bovendien wil de gevestigde orde de macht niet delen. De waarde van de nieuwe ideeën moest ontkend en bestreden worden. Het kan niet anders of de misinformatie moet bepaalde mensen en onzichtbare groepen gesterkt hebben in hun geloof dat Fortuyn een bedreiging was voor Nederland. Deze stemming moet hun overtuiging bevestigd hebben dat de man hoe dan ook uitgeschakeld moest worden. Er werd aktie ondernomen, al of niet met goedkeuring of steun van een groep op de achtergrond. Eind maart werd besloten dat Fortuyn uit de weg geruimd moest worden. Toen premier Kok in zijn televisietoespraak tot twee maal duidelijk zei: "Ik ben er kapot van!" leek het of hij die onzichtbare macht toesprak en eigenlijk bedoelde dat hij niet van te voren op de hoogte was gebracht van wat er beraamd werd. R.A. Bruil - 12 mei 2002
|
|
De Funktie van de Democratie Verschillende lieden zeggen na de afschuwelijke gebeurtenis dat de Lijst Pim Fortuyn opgeheven moet worden. Deze zogenaamde vooraanstaande opiniemakers begrijpen niet waar het om gaat. Juist nu moet de partij een kans hebben om in het parlement te komen, of de partij 49 of 19 zetels krijgt is van secundair belang. Als de partij bewijst effektief te zijn is dat uiteraard een goede zaak. De partij mag echter ook volkomen mislukken. Zelfs al op zeer korte termijn. Dan worden opnieuw verkiezingen uitgeschreven en wordt een nieuwe parlementaire balans gevonden met de kenmerken van een zorgvuldiger, maar vooral nieuwe benadering van de vraagstukken die door Pim Fortuyn en de LPF op de agenda zijn geplaatst. Dan funktioneert de democratie optimaal. Het onderdrukken en wegdrukken van de grieven op dit moment is geen oplossing maar heeft een smeulende ondergrondse veenbrand tot gevolg die af en toe kan oplaaien. En dat is niet wenselijk. Stem daarom op de partij waarop u gestemd zou hebben toen Pim Fortuyn nog niet vermoord was. R.A.B. 13 mei 2002
|
Artikel geplaatst op het web op 12 mei 2002.
This site Copyright 1998-2019 by Rudolf A. Bruil
| . | ||
 |
Design - Rudolf A. Bruil - 2014
Bekijk Het Lagerhuis: Marcel van Dam versus